یکی از رنج‌های من این هست که وقتی به او میگم فلان کتاب خفن را خوندم یا فلان فیلم و سخنرانی خفن را گوش دادم در جوابم سکوت میکنه و هیییچ چیزی نمیگه حتی اگه تیکه‌های مفید کتابو واسه اش بفرستم کتابی که برای زندگی هم خوبه و...
اما
اگه بگم کل روزم به سرچ در مورد یه کیک و درست کردنش گذشت میگه آفرین آفرین تشویقت میکنم دستپختم خوبه بقیه زیاد بهم گفتن یعنی میگم دلیل تشویق‌هاش این نیست که خوشحال میشه من به فکر ارتقا ورودی معده اش هستم بلکه بعد از سال‌ها زندگی مشترک میدونم دلیل این رفتارش این هست که برتری طلبه و دلش میخواد من یه زن سطحی باشم که تو هیچ زمینه‌‌‌ای ازش بهتر عمل نکنم :((
خیلی دوست داشتم فکرم اشتباه باشه و خیلی با خودم کلنجار رفتم ولی خب هست
برای همین خودم خودمو تشویق میکنم :)
و راه درست را میرم